Pinacotheca

In terra Ignotia, statuae colossales, ex lapide cymatilo caelesti sculptae, per desertum ambulant, pedibus tonantibus solum tremefaciunt. Anubis, deus caninus, eas animavit, ridentem chaos spargens, ut homines fugerent, dum statuae villas eorum protererent. Ra, solis dominus, ex pyramidibus aureis spectat, risum suum in caelo resonans, dum statuae, eius mandato, vias humanas mutant in labyrinthos. Homines, timore et precibus fracti, offerre donaria conantur, sed Osiris, iudex mortuorum, eorum donis ludit, pyramidum portas claudens, ut nullus intret aut effugiat.

Pyramides Ignotiae, non humana manu sed flatu deorum constructae, in nubibus fluitant, semper mutantes locum, ut homines errantes confundant. Isis, magna magistra, intra eas choreas agit, carmina arcana cantans, quae venti in tormenta convertunt. Homines, sub pyramidum umbris laborantes, frustra quaerunt viam ad pacem, cum Horus, falco caelestis, oculos eorum luce caecat. Di, inter se rixantes, statuas et pyramides movent tamquam tabulas ludi, homines in eterno certamine relinquentes, ubi nulla victoria, sed sola deorum voluptas regnat.